ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ
Οι πολύποδες της μήτρας αποτελούν μικρούς όγκους (συνήθως 5 έως 20 χιλιοστών και μέσο μέγεθος μπιζελιού) που αναπτύσσονται στην εσωτερική επιφάνεια της μήτρας (στο ενδομήτριο) ή/και τον τράχηλο. Υπάρχουν πολλά είδη πολυπόδων με πιο συχνούς τους υπερπλαστικούς. Αποτελούν αρκετά συχνή γυναικολογική πάθηση και στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι καλοήθεις.
Οι πιο πολλοί πολύποδες στην σημερινή εποχή εντοπίζονται τυχαία σε κάποιο υπερηχογράφημα. Άλλες πάλι φορές προκαλούν συμπτώματα όπως συχνή περίοδο ή/και σημαντική αύξηση της διάρκειας και ποσότητας της περιόδου, συνεχόμενη ροή από τη μέση του κύκλου και μέχρι την επόμενη περίοδο κλπ. Δεύτερον ενδέχεται να εμποδίζουν την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου και ως εκ τούτου να εμποδίζουν ή να καθυστερούν την γονιμότητα. Παρόμοια όμως συμπτώματα, μπορεί να προκαλούν και άλλες γυναικολογικές παθήσεις, όπως οι κύστεις των ωοθηκών, τα ινομυώματα, η αδενομύωση, η ενδομητρίωση, οι Ενδοκρινοπάθειες (ορμονικές παθήσεις) κοκ. Για το λόγο αυτό, η ακριβής διάγνωση έχει και ως αποτέλεσμα την κατάλληλη και επιτυχή θεραπεία.
Η θεραπεία πρώτης γραμμής παγκοσμίως για τους πολύποδες της μήτρας είναι η αφαίρεση τους με υστεροσκόπηση, μέθοδο με την οποία η αφαίρεση τους είναι ακριβής, σύντομη και με ουσιαστικά ανύπαρκτη "περίοδο ανάρρωσης". Η υστεροσκόπηση στη γυναικολογία (από το "ύστερον"= μήτρα στην αρχαΐζουσα και σκόπηση από το ενδοσκόπηση) είναι το αντίστοιχο της γαστροσκόπησης ή κολονοσκόπησης για το στομάχι και το παχύ έντερο δηλαδή μια επέμβαση εξωτερικού ιατρείου. Πάντοτε μετά την αφαίρεση τους οι πολύποδες στέλνονται για βιοψία.
Περίπου μία στις 70 γυναίκες κατά τη διάρκεια της ζωή της θα νοσήσει από καρκίνο της ωοθήκης.
Μία στις 2 γυναίκες μετά την ηλικία των 40 θα εμφανίσει ινομυώματα στα τοιχώματος της μήτρας.
Eίναι μία χρόνια πάθηση, με δυστυχώς μέσο όρο σωστής διάγνωσης και κατάλληλης θεραπείας τα περίπου 6 χρόνια.