Ινομυώματα

Μία στις 2 γυναίκες μετά την ηλικία των 40 θα εμφανίσει ινομυώματα (ιατρικά - λειομυώματα), άσχετα αν χρειάζεται ή όχι θεραπεία.

Πρόκειται για καλοήθεις όγκους του τοιχώματος της μήτρας με μέγεθος από λίγα χιλιοστά έως και πολλά εκατοστά. Σπανιότερα φτάνουν να καταλαμβάνουν και όλη την λεκάνη (εικόνα) ή και την κοιλιά. Ευτυχώς στην εποχή μας, λόγω τακτικότερων ελέγχων, τα διαπιστώνουμε σε μικρότερες διαστάσεις. Αναπτύσσονται λόγω των οιστρογόνων και  γι’ αυτό συνήθως σταματά η ανάπτυξή τους στην εμμηνόπαυση.

Τα ινομυώματα δημιουργούνται σε οποιοδήποτε σημείο του τοιχώματος της μήτρας, είτε στην εσωτερική επιφάνεια του τοιχώματος της μήτρας  (υποβλεννογόνια), είτε μέσα στο τοίχωμα καθαυτό (ενδοτοιχωματικά) ή από στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας (υπορογόνια). Στα τελευταία μπορεί να ανήκουν και μια ακόμα κατηγορία, τα μισχωτά ινομυώματα που κρέμονται από το εξωτερικό τοίχωμα της μήτρας εντός της κοιλιάς από ένα μίσχο. Συχνά δημιουργούνται περισσότερα του ενός ινομυώματα σε μία ή και σε όλες τις θέσεις που περιγράψαμε, ταυτόχρονα (βλέπε εικόνα).

Συμπτώματα:
Προκαλούν συνήθως τρία είδη συμπτωμάτων:

1ον Αιμορραγία είτε στην περίοδο (μηνορραγία) ή και απρόβλεπτη αιμορραγία ανάμεσα σε περιόδους (μητρορραγία). Συνήθως σε βάθος χρόνου, αλλά ενίοτε και απότομα, μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε αναιμία που μπορεί να είναι σοβαρού βαθμού με ανάγκη μετάγγισης.

2ον υπογονιμότητα ή/και αποβολές 2ου τριμήνου αν παραμορφώνουν την κοιλότητα της μήτρας.

3ον πιεστικά φαινόμενα αν λόγω μεγέθους πιέζουν γειτονικά όργανα προκαλώντας π.χ. δυσκοιλιότητα ή συχνουρία κοκ. Φυσικά δεν είναι σπάνιος και ο συνδυασμός μερικών ή και όλων των παραπάνω σε μία περίπτωση.

Info: Τα ινομυώματα δεν προκαλούν συνήθως πόνο εκτός αν νεκρώνονται (ιατρικά εκφυλίζονται) και αυτό όχι πάντα.

Θεραπεία Ινομυωμάτων:
Η θεραπεία των ινομυωμάτων μπορεί να είναι φαρμακευτική ή χειρουργική (και η τελευταία συντηρητική ή ριζική) και είναι συνήθως ξεχωριστή για κάθε γυναίκα αφού παίζουν σημαντικό ρόλο οι  εξής παράγοντες: η ηλικία της γυναίκας, η επιθυμία για εγκυμοσύνη, το είδος των συμπτωμάτων, η θέση του/των ινομυωμάτων, ο αριθμός και τέλος το μέγεθός τους. Παράδειγμα Α: ένα ινομύωμα - ας είναι και μικρό - βρίσκεται εντός της κοιλότητας της μήτρας (υποβλεννογόνιο)προκαλώντας αιμορραγίες ή παρεμποδίζοντας τη σύλληψη, θα πρέπει να αφαιρείται (με υστεροσκόπηση - σχεδόν πάντοτε - τα συγκεκριμένα). Παράδειγμα Β: Ένα ινομύωμα μέσα στο τοίχωμα της μήτρας (ενδοτοιχωματικό), το οποίο όμως δεν παραμορφώνει την κοιλότητα της μήτρας, συνήθως μπορεί και να παρακολουθείται. Αν όμως  από την άλλη, παραμορφώνει την κοιλότητα της μήτρας (προκαλώντας είτε αιμορραγίες ή/και εμποδίζει τη γονιμότητα) συνήθως θα πρέπει πάλι να αφαιρείται χειρουργικά. Παράδειγμα Γ: Τα ινομυώματα τού εξωτερικού τοιχώματος της μήτρας (υποορογόνια και μισχωτά) ακόμα και με διαστάσεις αρκετών εκατοστών αν δεν προκαλούν συμπτώματα πίεσης σε γειτονικά όργανα της λεκάνης μπορούν να παρακολουθούνται συντηρητικά.

- Η χειρουργική μέθοδος εκλογής για την αφαίρεση μεγάλων ινομυωμάτων ποικίλει ανάλογα με την εμπειρία και την εκπαίδευση του κάθε χειρουργού. Η λαπαροσκοπική χειρουργική τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει σχεδόν αντικαταστήσει στα σύγχρονα κέντρα την ανοιχτή επέμβαση για την αφαίρεση ινομυωμάτων.  Εξαίρεση σε αυτό μπορεί να αποτελούν τα πάρα πολλά ινομυώματα (πάνω  από 10).

- Γυναίκες που επιθυμούν πιο γρήγορα αποτελέσματα και ειδικά αυτές στις οποίες η φαρμακευτική αγωγή έχει αποτύχει τότε η χειρουργική αφαίρεση των ινομυωμάτων (ινομυωματεκτομή) και ιδανικά με λαπαροσκοπική η ρομποτική χειρουργική (λαπαροσκοπική ή ρομποτική ινομυωματεκτομή) αποτελεί την ιδανική συντηρητική χειρουργική λύση.

- Τέλος γυναίκες που έχουν ολοκληρώσει την τεκνοποίηση και στις οποίες έχει αποτύχει είτε η φαρμακευτική θεραπεία ή ακόμα και κάποια πρόσφατη ή παλαιότερη αφαίρεση ινομυωμάτων και επιθυμούν οριστική  και μόνιμη λύση τότε αυτές οι γυναίκες είναι ιδανικές υποψήφιες για λαπαροσκοπική ολική  αφαίρεση μήτρας με ή χωρίς την διατήρηση των ωοθηκών, (λαπαροσκοπική ή ρομποτική υστερεκτομή).