Είναι η επέμβαση αφαίρεσης, ει δυνατόν, όλων των εμφυτευμένων όγκων από τα όργανα της κοιλιάς και τα εσωτερικά τοιχώματα της.
Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις εμφανώς προχωρημένου σταδίου (3ου και 4ου) γυναικολογικού καρκίνου όπου υπάρχουν πολλαπλές μεγάλες εστίες εμφυτεύσεων όγκου σε όργανα της κοιλιάς και τα τοιχώματα αυτής.
Στόχος της ογκομείωσης είναι στο τέλος της επέμβασης να μην υπάρχει μακροσκοπική νόσος, δηλαδή υπολείμματα νόσου με το γυμνό μάτι ή έστω υπολείμματα μεγαλύτερα του μισού εκατοστού. Αν αυτό επιτευχθεί ονομάζεται βέλτιστη ογκομείωση (ή κυτταρομείωση - πιο παλαιός όρος). Λιγότερη ή καθόλου νόσος με το γυμνό μάτι συνεπάγεται πιο αποτελεσματική δράση της χημειοθεραπείας και καλύτερη πρόγνωση.
Πρόκειται για μία από τις βαρύτερες επεμβάσεις στη γυναικολογική ογκολογία και αυτό κυρίως για τους δύο παρακάτω λόγους:
1ον) Η επέμβαση γίνεται σε ασθενείς με ήδη βεβαρημένη υγεία εξαιτίας της εμφανώς προχωρημένου σταδίου νόσο και
2ον) Προκειμένου να επιτευχθεί βέλτιστη ογκομείωση, αυτό συχνά απαιτεί την αφαίρεση και τμημάτων λεπτού ή/ και παχέος εντέρου, ήπατος, σπληνός, στομάχου κλπ. κάνοντας την επέμβαση πολύωρη και με αυξημένη νοσηρότητα ή/και επιπλοκές.
Η 1η στην Ελλάδα, με εξ' ολοκλήρου λαπαροσκοπική μέθοδο και λεμφαδενικό καθαρισμό, ολοκληρώθηκε από τον Γ. Χείλαρη και την ομάδα του το 2004.
Σε αυτή την ενότητα περιγράφουμε συνοπτικά τις πιο συχνές τοπικές επεμβάσεις που γίνονται για τη θεραπεία της δυσπλασίας τραχήλου (όπως η κωνοειδής εκτομή, κ.α.)
H λαπαροτομία παραμένει πάντα μια σταθερή και αξιόπιστη μέθοδος-εργαλείο που ανά πάσα στιγμή ο καταρτισμένος χειρουργός μπορεί να εφαρμόζει αν κρίνει ιατρικά αναγκαίο